नरेन्द्रजंग पिटरको कालो डायरी र कफीको कम्युनिष्ट स्वाद

 लामो प्रतिक्षापछि...

 

त्यही पुरानो कुर्सीमा
छोडेर फर्किएको छु – एक अंगालो फूल
एक दिन जरुर उठाउनेछौ प्रेमले । 

सन्नाटाहरु बोकेर फर्किएको छु – आफ्नै भुगोल
कुनै दिन भाँचेको थिँए
तिम्रो लागि सम्भावनाकाफूलहरु,
अचेल भाँचिएको डाँठमुन्तिरटुसाईरहेछमुना। 

हिडेँपनि एउटा बाटो
नभुल्नु रहेछ अनेक यात्राहरु – चाहिने रहेछ ।  

संसारमा एउटै छ भनेर नदी
किनारै किनार लागेको थिएँ तिम्रो पछि,
तर दोभानमा पुगेर
अचानकतिमी अर्को नदीको अंगालोमा हरायौ  

म अलमलिएँ – प्रतिक्षाको लामावर्षहरु सम्म
काँडाको ओछ्यान जस्तो प्रत्येक पल
र खै कसरी बाँचे – एउटा डरलाग्दो अनकन्टार समय । 

एक दिन महसुस हुनेछ तिमीलाई
कर्कलाको शित जस्तो समय
लिग छोडेको रेल जस्तो सम्बन्ध
र पुरानो धर्मग्रन्थ जस्तो मेरा यादहरुको अध्याय ।

@NABIN ABHILASHI

https://nepalaaja.com/2018/5/20185128380